تاثیر کفش ناپایدار بر نیروهای فشاری و برشی مفاصل زانو و مچ پا حین مرحله اتکای گام دویدن

امروزه کفش های ناپایدار در میان جامعه به منظور استفاده در فعالیت های حرکتی به ویژه دویدن رایج شده است. علی رغم مزیت های عنوان شده برای دویدن، این فعالیت با آسیب های همراه شده است.آسیب های مفصلی نیمی از آسیب های دویدن را به خود اختصاص داده است. هدف از مطالعه حاضر تأثیر کفش ناپایدار بر نیروهای فشاری و برشی مفاصل زانو و مچ پا هنگام مرحله اتکای دویدن بود. 30 آزمودنی از دانشجویان مرد فعال با جرم 84/8±30/72 کیلوگرم، قد 39/5 ±93/176 سانتی متر، سن 27/2±21 سال و شماره پای 05/1± 38/43 (eu) بدون هیچگونه ناهنجاری عضلانی- اسکلتی، در شرایط پای برهنه، کفش کنترل و کفش ناپایدار دویدند. متغیرهای سینماتیکی و سینتیکی با استفاده از همزمانسازی دوربین ویدئویی و صفحه نیروسنج ثبت شدند. نیروهای فشاری و برشی با استفاده از معادلات دینامیک معکوس در نرم افزار matlab محاسبه گردیدند. آزمون فرضیات با استفاده از آزمون تحلیل واریانس 2 عاملی (پوشش پا3 × مفصل2) انجام شد (p<0.05). استفاده از کفش ناپایدار در مقایسه با کفش کنترل 283% و در مقایسه با شرایط پای برهنه 204% اوج نیروی برشی مچ پا را افزایش معنادار داد (05/0p=<). با وجود این، کفش کنترل در مقایسه با پای برهنه اوج نیروی برشی مچ پا را 26% به طور معناداری کاهش داد (02/0p=). استفاده از کفش ناپایدار در مقایسه با کفش کنترل 10% (05/0p=?) و در مقایسه با پای برهنه 15% منجر به افزایش معنادار در اوج نیروی برشی زانو شد (04/0p=). اوج نیروی برشی در کفش ناپایدار در مقایسه با کفش کنترل 19% (05/0?=p) و در مقایسه با شرایط پای برهنه 9% افزایش معنادار یافت (03/0=p). با این وجود استفاده از کفش کنترل در مقایسه با پای برهنه منجر به کاهش معنادار 9% در اوج نیروی برشی شد (04/0=p). اوج نیروی برشی مفصل زانو 74% در مقایسه با مفصل مچ پا افزایش معنادار نشان داد (05/0?p=). نیروی برشی در کفش ناپایدار در مقایسه با کفش کنترل افزایش معنادار یافت که نشان می دهد این کفش ظرفیت بالاتری در ایجاد آسیب مفصلی مرتبط با نیرهای اعمال شده به مفصل هنگام ضربات تکراری در دویدن دارد. علاوه بر این مفصل زانو نیز ظرفیت بالایی را در ایجاد آسیب های مفصلی نشان داد. بنابراین استفاده از کفش ناپایدار در مقایسه با کفش کنترل می تواند منجر به آسیب های مفصلی مربوط به نیروی برشی افزایش یافته از قبیل اسپرین مزمن مچ پا هنگام دویدن شود. بدین جهت نمی توان آن را به عنوان ابزاری ایمن در پیشگیری از آسیب های مفصلی ناشی از نیروهای فشاری و برشی در دویدن پیشنهاد داد.